وسایل ارتباطی روز

  امروزه در بین دانشجویان و بعضی طلبه ها نرم افزار های واتس اپ ،وایبر و...به شدت گسترش پیداکرده و ساعات متعددی از اوقات به آنها اختصاص پیدا کرده است .

این از جنبه های مختلفی خطرناک است که:

1. دانشجو و طلبه هردو در مسیر کسب علم و معرفت هستند منتها در این وسایل نه خبر از علم  است و نه خبری از معرفت

2. شایعات و اخبار نادرست بسیاری در این فضا رد و بدل می شود که در تصمیم گیری ها و جهت گیری های ما موثر است

3. ما را به دوری از کتاب و دعا و ذکر خدا سوق داده و به گذر اوقات بدون هیچ سود و منفعت قابل ذکری تشویق می کند

4. دیدارها و گفتگوها از شکل چهره به چهره که دارای اثرات خوب روحی و روانی است دور می کند و این منجر به انزوای افراد جامعه از هم می شود

شما فرض کنید اگر قرار بود سال57 انقلاب اسلامی شکل بگیرد و این سیستم های ارتباطی امروزی هم وجود داشت هیچ اتفاقی نمی افتاد چون افراد زیر رختخواب و در کوچه و مستراح از شاه نقد می کردند و بدون هیچ تحرکی به زندگی ادامه میدادند در صورتی که حضور مردم در مساجد و حسینیه ها باعث اتحاد عمومی و اجماع شد تا جایی که رژیم شاه ساقط شد و جمهوری اسلامی ایجاد گشت.الان هم نماز های جمعه،محافل علمی و خصوصا کرسی های آزاد اندیشی در سطح دانشگاهیان و حوزویان باید مورد توجه باشد تا با عزم ملی و مدیریت جهادی منظور رهبر حکیم انقلاب در فرهنگ و اقتصاد نابسامان و بیمار انقلاب کنیم و دست حسودان اروپایی و امریکایی را قطع کنیم و چنین چیزی در فضاهای منزوی امروزی مثل تلگرام و وایبر و...ممکن نیست.

پیشنهاد  این حقیر این است که از این وسایل اجتماعی استفاده احسن کنیم مثلا برای برپایی مجالس نقد و علم و وعظ بوسیله این وسایل اطلاع رسانی کنیم و با شیوه ی جدیدی مخالفان،هم فکران و دوستان را در یک محیط صمیمی face to face قرار بدهیم.